Συμπτώματα Ακροχορδώνες
Οι βλάβες είναι επίπεδες κι είναι πιθανό να εντοπίζονται περιοφθαλμικά και να έχουν όψη παρόμοια με αυτή των κοινών μυρμηγκίων. Αν δεν επέλθει θεραπεία, οι αλλοιώσεις επιμένουν εφ όρου ζωής. Επιβάλλεται συχνά η αφαίρεση τους, διότι, λόγω της θέσης στην οποία εντοπίζονται, μπορεί να προκληθεί τραυματισμός, αν και μερικοί είναι ασυμπτωματικοί και το μεγαλύτερο ποσοστό των ασθενών επιδιώκει την αφαίρεση τους για αισθητικούς κυρίως λόγους.
Συχνότητα εμφάνισης Ακροχορδώνες
Οι ακροχορδώνες επηρεάζουν με την ίδια συχνότητα και τα δύο φύλα. Το 60% των ανθρώπων περίπου τα εμφανίζουν μέχρι την ηλικία των 69 ετών.
Τρόποι μετάδοσης
Οι ακροχορδώνες μεταδίδονται με την απλή επαφή. Κάποια άτομα, μάλιστα, καθίσταται περισσότερο ευαίσθητα στο να κολλήσουν τον ιό σε σχέση με άλλα.
Αίτια εμφάνισης
Η ακριβής αιτία ανάπτυξης των ακροχορδωνών δεν είναι σαφής. Υποστηρίζεται, ωστόσο, ότι σχετίζονται με μόλυνση από τον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV). Οι γυναίκες, κατά τη διάρκεια της κύησης, είναι περισσότερο επιρρεπείς στο να εμφανίσουν θηλώματα, εξαιτίας των ορμονικών αλλαγών που επέρχονται.
Τα άτομα με ακροχορδώνες παρουσιάζουν συχνά διαταραχές μεταβολισμού του σακχάρου και οι ακροχορδώνες πολλές φορές ενδέχεται να συνδέονται με την ανάπτυξη της ορμονικής δράσης της ινσουλίνης. Εύλογα, λοιπόν, οι ακροχορδώνες μπορεί να συσχετίζονται με το σακχαρώδη διαβήτη.
Επίσης, ένας από τους πιο κοινούς παράγοντες των θηλωμάτων είναι η παχυσαρκία. Συχνά, μάλιστα, ο αριθμός των θηλωμάτων αυξάνεται, όταν ο ασθενής παίρνει βάρος. Παράλληλα, οι πολύποδες του εντέρου σχετίζονται με την εμφάνιση ακροχορδωνών, ενώ η χρήση παράνομων στεροειδών, επίσης, ευνοεί την ανάπτυξη των θηλωμάτων.
Θεραπευτικά Πρωτόκολλα
Οι ακροχορδώνες λαιμού αντιμετωπίζονται εύκολα με ηλεκτροκαυτηρίαση, κρυοθεραπεία, laser και χειρουργική αφαίρεση. Όσον αφορά τους ακροχορδώνες στο πρόσωπο, η κρυοθεραπεία αφήνει συχνά μετά από την επέμβαση αντιαισθητικές υποχρωματισμένες, λευκές περιοχές, γι’αυτό και αποφεύγεται. Τα θηλώματα στο στήθος αφαιρούνται συνήθως εύκολα με laser ή με τη μέθοδο της απόξεσης. Τα θηλώματα στα γεννητικά όργανα χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής, διότι δεν πρέπει να ταυτιστούν με τα κονδυλώματα.