Σακχαρώδης Διαβήτης και Διαβητικό Δέρμα
Ο Σακχαρώδης Διαβήτης αποτελεί την πιο κοινή ενδοκρινική διαταραχή με συνεχώς αυξανόμενες τάσεις. Πρόκειται για μία διαταραχή του μεταβολισμού η οποία αποτελεί μάστιγα της σύγχρονης εποχής.
Η υψηλή συγκέντρωση σακχάρου στο αίμα και οι ανισορροπίες του μεταβολισμού της γλυκόζης αποτελούν το χαρακτηριστικό γνώρισμα της συγκεκριμένης πάθησης, ως αποτέλεσμα της μειωμένης έκκρισης ινσουλίνης. Πρόκειται για μία ορμόνη που διευκολύνει τη μεταφορά της γλυκόζης, η οποία παρέχεται στον οργανισμό μέσα από τις τροφές.
Ο Σακχαρώδης Διαβήτης, όμως, επηρεάζει ποικιλοτρόπως όλα τα οργανικά συστήματα του ανθρώπου. Εύλογα, λοιπόν, μπορεί να επηρεάσει το δέρμα, το μεγαλύτερο όργανο του ανθρώπινου οργανισμού, και να τροποποιήσει οποιαδήποτε δομή του. Οι διάφορες δερματικές παθήσεις που ενδέχεται να προκληθούν από το Σακχαρώδη Διαβήτη επηρεάζουν το 1/3 των διαβητικών ασθενών. Άλλοτε ο Σακχαρώδης Διαβήτης επιφέρει αυτού του είδους τις δερματικές διαταραχές κι άλλοτε τα αυξημένα επίπεδα σακχάρου στο αίμα οδηγούν σταδιακά στην επιδείνωση τους.
Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να κατανοηθεί ο τρόπος με τον οποίο ο Σακχαρώδης Διαβήτης μπορεί να διαταράξει την υγεία του δέρματος μας. Τα υψηλά επίπεδα σακχάρου αυξάνουν τον κίνδυνο πρόκλησης φλεγμονής. Η οποία μπορεί τελικά να καταστείλει το ανοσοποιητικό σύστημα. Γεγονός που διευκολύνει την εισβολή βακτηρίων και μυκήτων. Το δέρμα καθίσταται περισσότερο ευάλωτο στις επιθέσεις αυτών, με αποτέλεσμα την ανάπτυξη λοιμώξεων και μυκητιάσεων.
Οι λοιμώξεις μπορεί να είναι μυκητιασικής ή λιγότερο συχνά βακτηριακής ή ιογενούς προέλευσης και υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να σχετίζονται με εφίδρωση. Με διαβητική νευροπάθεια, καθώς και με ελαττωμένη φαγοκυτταρική και μικροβιοκτόνο δραστηριότητα, καταστάσεις που παρατηρούνται συχνά σε διαβητικούς ασθενείς.
Όταν, μάλιστα, το άτομο πάσχει από Σακχαρώδη Διαβήτη, εκδηλώνει συμπτώματα, όπως η πολυουρία, η οποία με τη σειρά της μπορεί να προκαλέσει αφυδάτωση και ξηροδερμία. Αξίζει να σημειωθεί ότι η αυξημένη ινσουλίνη, που χαρακτηρίζει τα άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη, διεγείρει τις διαφόρων ειδών φλεγμονές του δέρματος, με αποτέλεσμα να επιδεινώνονται ορισμένες δερματοπάθειες, όπως η ροδόχρους ακμή, το έκζεμα, ακόμα και η ψωρίαση.
Ταυτόχρονα, βλάβες που υφίστανται τα νεύρα και τα αιμοφόρα αγγεία από τα υψηλά επίπεδα σακχάρου μπορούν να ασκήσουν δυνητικά αρνητική επιρροή στο δέρμα του ανθρώπου. Επιστημονικές έρευνες καταδεικνύουν ότι μπορεί να μειωθεί η ροή του αίματος προς την επιδερμίδα. Λόγω της περιφερειακής αγγειοπάθειας, και να μεταβληθεί η δομή του δέρματος, με επακόλουθο τη μείωση του κολλαγόνου.
Ωστόσο, αν οι ποσότητες του κολλαγόνου στον ανθρώπινο οργανισμό δεν είναι επαρκείς. Τότε το δέρμα γίνεται δύσκαμπτο και καθίσταται ολοένα και περισσότερο εύθραυστο. Κάτι τέτοιο συμβαίνει, διότι το κολλαγόνο συμβάλλει δραστικά στην επούλωση των πληγών κι όταν μειώνεται, οι πληγές στο σώμα των ατόμων με Διαβήτη δε μπορούν να επουλωθούν εύκολα. Πέραν της αργής επούλωσης, τα τραύματα και οι ρωγμές που παραμένουν στο δέρμα το καθιστούν πιο επιρρεπές σε διάφορες λοιμώξεις.
Μία επιπλέον πιθανή συνέπεια του υψηλού σακχάρου είναι η επιτάχυνση της γήρανσης του δέρματος, η οποία με τη σειρά της οδηγεί στη διάσπαση των ινών κολλαγόνου.
Διαβητικό πόδι
Τα κάτω άκρα των ατόμων που πάσχουν από Σακχαρώδη Διαβήτη είναι αρκετά ευάλωτα και ενδέχεται να προκληθούν διάφορες επιπλοκές. Μία εξ’ αυτών είναι το Διαβητικό Πόδι. Ο συγκεκριμένος όρος χρησιμοποιείται, προκειμένου να περιγραφούν όλες οι δερματικές αλλοιώσεις που εκδηλώνονται στα κάτω άκρα.
Το συγκεκριμένο σημείο του σώματος χαρακτηρίζεται από ξηροδερμία και αναπτύσσονται εύκολα ρωγμές στο δέρμα. Επιπλέον, το αίμα δεν κυκλοφορεί σωστά σε αυτήν την περιοχή, με αποτέλεσμα να περιορίζονται οι πιθανότητες θεραπευτικής αντιμετώπισης. Ταυτόχρονα, οι ασθενείς με Σακχαρώδη Διαβήτη δε μπορούν να αντιληφθούν εύκολα οποιονδήποτε τραυματισμό, διότι ο νευρικός ιστός έχει φθαρεί.
Επομένως, μέσα στο πλήθος δυσμενών επιπτώσεων που προκαλούνται στον οργανισμό του ανθρώπου από το Σακχαρώδη Διαβήτη, συμπεριλαμβάνεται ένα παραμορφωμένο διαβητικό πόδι, με έλκη και λοίμωξη και το βασικότερο όλων… με κίνδυνο ακρωτηριασμού σε πολύ σοβαρές περιπτώσεις. Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, το Διαβητικό πόδι εκδηλώνεται με σημεία και συμπτώματα, όπως οι εξελκώσεις, η περιφερική νευροπάθεια, η αρτηριοπάθεια των κάτω άκρων, η λοίμωξη ακόμα και η καταστροφή των ιστών.
Βακτηριακές λοιμώξεις και Σακχαρώδης Διαβήτης
Τα άτομα που πάσχουν από Διαβήτη διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης βακτηριακών λοιμώξεων, όπως είναι τα εξανθήματα και οι μολύνσεις των ονύχων. Συνήθως, εμφανίζεται ερυθρότητα και οίδημα στις προσβαλλόμενες περιοχές. Η θεραπεία με αντιβιοτικές κρέμες και χάπια συμβάλλει στην εξάλειψη των δυσάρεστων συμπτωμάτων.
Mυκητιασικές λοιμώξεις και Σακχαρώδης Διαβήτης
Όσοι νοσούν με Σακχαρώδη Διαβήτη είναι περισσότερο ευάλωτοι στις μυκητιασικές λοιμώξεις, ειδικά στο μύκητα που ονομάζεται Candida albicans. Στο συγκεκριμένο τύπο μύκητα, αναπτύσσεται στο ανθρώπινο δέρμα ένα ερυθρό εξάνθημα, το οποίο επιφέρει κνησμό. Άλλες μυκητιασικές λοιμώξεις θεωρούνται η τριχοφυτίαση, το πόδι του αθλητή και οι μολύνσεις του κόλπου.
Λεύκη και Σακχαρώδης Διαβήτης
Η Λεύκη αποτελεί μία αυτοάνοση δερματολογική πάθηση, κατά την οποία αναπτύσσονται έντονες περιγεγραμμένες και αποχρωματισμένες κηλίδες σε διάφορες περιοχές του σώματος, όπως τα χέρια, το πρόσωπο ή το στήθος. Στη Λεύκη σημειώνεται καταστροφή των μελανοκυττάρων και αποτελεί μία πολυπαραγοντική ασθένεια, η οποία δε μπορεί εύκολα να ιαθεί παρά μόνο με θεραπεία φωτός και τοπικά στεροειδή. Έχει υποστηριχθεί ότι η Λεύκη συσχετίζεται με το Διαβήτη Τύπου 1.
Διαβητικές φουσκάλες
Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα οι άνθρωποι με Σακχαρώδη Διαβήτη να εμφανίσουν φουσκάλες στο δέρμα τους, οι οποίες μπορεί να εκδηλωθούν στα χέρια, στο άνω μέρος των δακτύλων, στα πέλματα, στα δάκτυλα των ποδιών, και μερικές φορές στα πόδια ή στους βραχίονες. Έχουν όψη παρόμοια με τις φουσκάλες που δημιουργούνται κατόπιν εγκαύματος. Ο ενδελεχής έλεγχος των επιπέδων του σακχάρου αποτελεί τη μοναδική θεραπευτική αντιμετώπιση της συγκεκριμένης πάθησης.
Ξανθωμάτωση
Ενδέχεται να προκληθεί ξανθωμάτωση από το Σακχαρώδη Διαβήτη. Πρόκειται για οζίδια κίτρινου χρώματος που αναπτύσσονται κυρίως στους αγκώνες, στην πλάτη, στα γόνατα, στους γλουτούς, στο τριχωτό της κεφαλής και στους τένοντες και η εμφάνιση τους οφείλεται σε διαταραχές της λειτουργίας του μεταβολισμού των λιπών. Ο έλεγχος του σακχάρου αποτελεί και πάλι το πρωταρχικό μέσον θεραπευτικής προσέγγισης.
Σκληρόδερμα
Το 1/3 περίπου της μερίδας του ανθρώπινου πληθυσμού με Διαβήτη εμφανίζουν σκληρόδερμα, δηλαδή, πάχυνση του δέρματος των χεριών. Επέρχεται σταδιακά η σκλήρυνση των αρθρώσεων των δακτύλων και η κίνηση τους καθίσταται δυσχερής. Για ακόμη μια φορά, ο συστηματικός έλεγχος των επιπέδων του σακχάρου αποτελεί το μοναδικό τρόπο θεραπείας.
Μελανίζουσα Ακάνθωση
Η Μελανίζουσα Ακάνθωση αποτελεί μια πάθηση η οποία κλινικά αναπτύσσει διογκωμένες μελαγχρωματικές πλάκες. Το χρώμα του δέρματος γίνεται πιο σκούρο, σκληρότερο και χαρακτηρίζεται από δυσοσμία. Οι δερματικές αλλοιώσεις κατανέμονται συμμετρικά και εκδηλώνονται κυρίως στις μασχάλες, στα πλάγια του τραχήλου και στον αυχένα.
Η Μελανίζουσα Ακάνθωση συνδέεται άρρηκτα με τα υψηλά επίπεδα ινσουλίνης, ως απόρροια της έλλειψης του υποδοχέα ινσουλίνης και εμφανίζεται κυρίως σε άτομα με κληρονομική προδιάθεση Σακχαρώδους Διαβήτη.
Διαβητικό Σκληροίδημα & Διαβητικό Δέρμα
Το Διαβητικό Σκληροίδημα συναντάται κυρίως σε άτομα με Διαβήτη Τύπου 2 και εκδηλώνεται με συμπτώματα. Όπως είναι ο σχηματισμός συμμετρικών, ανώδυνων παχύνσεων του δέρματος. Η πάθηση επηρεάζει κυρίως τον αυχένα και τους μηρούς. Ενώ σε κάποιους ασθενείς οι βλάβες επεκτείνονται στο πρόσωπο, στο θώρακα, στην κοιλιά και στα δάκτυλα.
Ο συνδυασμός UVA μακρού κύματος και μιας φωτοευαισθητοποιού ουσίας (θεραπεία PUVA), αλλά και η εφαρμογή της UVA1 από μόνη της, αποτελούν τρόπους θεραπευτικής αντιμετώπισης.
Ομαλός λειχήνας
Περίπου το 25% των ασθενών με Ομαλό Λειχήνα πάσχουν από Σακχαρώδη Διαβήτη. Στη συγκεκριμένη ασθένεια διενεργείται μία κυτταρική ανοσοαντίδραση. Με σκοπό την εξουδετέρωση των κερατινοκυττάρων, η οποία οδηγεί στο σχηματισμό ερυθρών και πολυγωνικών βλατίδων. Αυτές προκαλούν φλεγμονή, έντονο κνησμό και εμφανίζουν μία τάση να ενώνονται σε μεγαλύτερες πλάκες. Στο 50% των περιπτώσεων προσβάλλεται και ο στοματικός βλεννογόνος, ενώ δεν αποκλείεται να επηρεαστούν και οι όνυχες.
Για τη θεραπεία ενδείκνυται η χορήγηση γλυκοκορτικοστεροειδών, ακιτρετίνης, κυκλοσπορίνης Α, μεθοτρεξάτης, αζαθειοπρίνης και PUVA.
Τα γονίδια μας «μιλάνε» – Γενετικά Τεστ
Τα γονίδια μας «μιλάνε». Ακόμη και το αν θα εμφανίσουμε Διαβητικό Δέρμα αποτυπώνεται στα γονίδια μας. Πλέον, χάρη στην αποκωδικοποίηση του DNA, έχει κατανοηθεί τόσο η κληρονόμηση κάποιων χαρακτηριστικών και νόσων, όσο και οι μηχανισμοί έκφρασης των νοσημάτων και αξιολογούνται δεδομένα που παρέχονται μέσω της μέτρησης της έκφρασης των γονιδίων μας.
Σε κάθε πλήρες Skin Panel, αναλύονται 2437 πολυμορφισμοί (SNPs), 860 γονίδια και 136 παθήσεις, σχετιζόμενες με τα Δερματολογικά Νοσήματα και τη γήρανση του δέρματος.
Η ανάλυση πραγματοποιείται με δείγμα σάλιου και διενεργείται μία φορά στη ζωή του ατόμου. Με γνώμονα τα δεδομένα της γενετικής ανάλυσης, μπορεί να προταθεί Αυστηρά Εξατομικευμένη Θεραπευτική Αγωγή (Ιατρική Ακριβείας), σε συνεργασία με τις εμπλεκόμενες Ιατρικές Ειδικότητες. Η Αγωγή αυτή μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη, αλλά και στους μηχανισμούς έκφρασης των Δερματικών Νοσημάτων.
