Έρπης Ζωστήρ

Τι είναι ο Έρπης Ζωστήρ

Ο έρπης ζωστήρ αποτελεί μία ιογενή νόσο στην οποία αναπτύσσεται ένα επώδυνο φυσαλιδώδες εξάνθημα, που «ζώνει» τη μία πλευρά του σώματος. Εξ’ού και η ονομασία έρπης ζωστήρ. Πρόκειται για την πιο κοινή λοίμωξη του νευρικού συστήματος, η οποία οφείλεται στον ιό varicella zoster virus (VZV).

Ο ιός VZV προκαλεί, επίσης, την αρχική λοίμωξη της ανεμοβλογιάς, η οποία προσβάλλει συνήθως παιδιά και εφήβους. Μετά το πέρας της συγκεκριμένης νόσου, ο ιός παραμένει σε ορισμένα νευρικά κύτταρα του σώματος σε λανθάνουσα μορφή και μπορεί να επανεμφανιστεί, έπειτα από μεγάλο χρονικό διάστημα, λόγω αποδυνάμωσης του ανοσοποιητικού συστήματος.

Πιθανότητα εμφάνισης και μεταδοτικότητα Έρπητος Ζωστήρος

Η πιθανότητα ενός υγιούς ατόμου να εμφανίσει έρπητα ζωστήρα κατά τη διάρκεια της ζωής του κυμαίνεται από 10-25%. Ο Έρπης Ζωστήρ δεν “κολλάει” σε άτομα που έχουν ήδη νοσήσει από ανεμοβλογιά. Δεν είναι δυνατή η μετάδοση του έρπητος ζωστήρος σε άτομα που έχουν ήδη νοσήσει από ανεμοβλογιά. Ωστόσο, μπορεί να μεταδοθεί εξαιρετικά εύκολα σε άτομα που δεν έχουν εμφανίσει ανεμοβλογιά, κατά τη διάρκεια της ζωής τους.

Έρπης Ζωστήρ – Κλινικά σημεία και συμπτώματα

Η πιο χαρακτηριστική ένδειξη του Έρπητος Ζωστήρος είναι ένα εξάνθημα, το οποίο εντοπίζεται στη μία πλευρά του σώματος, συνήθως στο άνω μέρος του, στο κεφάλι, στο πρόσωπο, το λαιµό ή γύρω από το μάτι. Το εξάνθημα αυτό μετατρέπεται σταδιακά σε επώδυνες φυσαλίδες, οι οποίες γεμίζουν υγρό και σπάνε, σχηματίζοντας μία κρούστα. Η επούλωση του χαρακτηριστικού αυτού εξανθήματος πραγματοποιείται σταδιακά σε διάστημα 2-4 εβδομάδων.

Παρά ταύτα, ο έρπης ζωστήρας δεν αποτελεί απλώς ένα εξάνθημα. Για όσο χρονικό διάστημα παραμένουν οι φυσαλίδες στο δέρμα, ο ασθενής ταλαιπωρείται από έντονα καυστικούς και διαπεραστικούς πόνους οι οποίοι εξουθενώνουν το άτομο και επιδρούν σε πολλές πτυχές της καθημερινότητας του.

Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι με βάση το σημείο στο οποίο εκδηλώνεται ο πόνος που προκαλεί ο Έρπης Ζωστήρας μπορεί αρκετές φορές να ερμηνευτεί εσφαλμένα ως ένδειξη μίας άλλης επιπλοκής, Λόγου χάρη, όταν ο Έρπης Ζωστήρ εκδηλωθεί στην περιοχή του στήθους, πολλοί πιστεύουν ότι ο πόνος που προκαλείται προμηνύει κάποιο πρόβλημα στην καρδιά τους, στους πνεύμονες ή τα νεφρά. Το άλγος, μάλιστα, δεν παρουσιάζεται απαραιτήτως σε συνδυασμό με τα χαρακτηριστικά εξανθήματα του έρπητα και μπορεί να επιφέρει μούδιασμα, κνησμό ή αίσθημα καύσου τοπικά.

Άλλα πρώιμα συμπτώματα του έρπητα ζωστήρος περιλαμβάνουν το αίσθημα κόπωσης, τους πόνους στους μύες, τον πονοκέφαλο, τη ναυτία και τον πυρετό.

Αιτιολογικοί παράγοντες εμφάνισης Έρπητος Ζωστήρος

Η εμφάνιση του έρπητα ζωστήρος οφείλεται στην επανενεργοποίηση του ιού της ανεμοβλογιάς. Η οποία συνήθως συμβαίνει μετά την ηλικία των 60 ετών, εξαιτίας της προοδευτικής αποδυνάμωσης των αμυντικών μηχανισμών του ανοσοποιητικού συστήματος. Που σημειώνεται με την πάροδο των ετών.

Επίσης, η λήψη θεραπειών που προκαλούν ανοσοκαταστολή, τα αυτοάνοσα και συνοδά νοσήματα, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, το άσθμα, η χρόνια νεφρική νόσος και η κατάθλιψη, αποτελούν παραμέτρους που μπορεί να πυροδοτήσουν την επανεμφάνιση του ιού.

Ενδεχόμενες επιπλοκές του Έρπητα Ζωστήρα

Ο πόνος που προκαλεί ο έρπης ζωστήρ δύναται να εξελιχθεί σε μακροχρόνιο νευροπαθητικό πόνο. Επιφέρει μία πολύ δυσχερή κατάσταση που ονομάζεται μεθερπητική νευραλγία.

Στη μεθερπητική νευραλγία, ο πόνος μπορεί να έχει διάρκεια μερικών μηνών ή ακόμα και ετών. Η μεθερπητική νευραλγία επηρεάζει καταλυτικά την καθημερινότητα των ασθενών. Μειώνει σημαντικά την ποιότητα ζωής τους. Τα άτομα ταλαιπωρούνται από αϋπνία, κατάθλιψη και κόπωση. Ενώ οι δυσάρεστες επιπτώσεις είναι εμφανείς τόσο στον κοινωνικό όσο και στον εργασιακό τομέα.

Πέραν, ωστόσο, του χρόνιου άλγους,  ο έρπητας ζωστήρας μπορεί να επηρεάσει ποικιλοτρόπως και την υγεία των ασθενών. Σε ποσοστό 10-20% των πασχόντων, ο ιός μπορεί να προσβάλλει τον οφθαλμό κι ακολούθως να προκαλέσει προβλήματα στην όραση. Δεν αποκλείεται, μάλιστα, να οδηγήσει ακόμα και σε τύφλωση.

Ταυτόχρονα, υπάρχουν αρκετές πιθανότητες να προκληθεί σταδιακή απώλεια της ακοής ή/και λοίμωξη του δέρματος, εξαιτίας του ιού. Ενώ δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο δημιουργίας μόνιμων ουλών. Ο ιός του έρπητα ζωστήρα μπορεί, επίσης, σε πιο σπάνιες περιπτώσεις, να προξενήσει σοβαρές βλάβες σε νεύρα του σώματος, μέσω των οποίων ελέγχεται η κίνηση.

Οι Κλασικές Θεραπευτικές προσεγγίσεις του Έρπητα Ζωστήρα

Υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες ο έρπητας ζωστήρας δεν αντιμετωπίζεται πλήρως με φαρμακευτική αγωγή. Η αποτελεσματικότητα των θεραπειών για την ελαχιστοποίηση του πόνου είναι αρκετές φορές περιορισμένη.

Το γεγονός αυτό έχει οδηγήσει στην ανακάλυψη του εμβολίου κατά του ιού VSV. Το εμβόλιο κατά του Έρπητος Ζωστήρος συνδράμει σε μεγάλο βαθμό στην πρόληψη του έρπητα ζωστήρα και αποτελεί τον πιο ενδεδειγμένο και αποτελεσματικό τρόπο παρεμπόδισης εμφάνισης του έρπητα ζωστήρα.

Επίσης, συνιστάται η χορήγηση παυσίπονων, προκειμένου να μειωθεί ο πόνος και να ανακουφιστεί το άτομο από τα δυσάρεστα συμπτώματα. Πολλές φορές, μάλιστα, χορηγούνται αντϊικά φάρμακα. Τα οποία περιορίζουν τον πόνο και τη διάρκεια έξαρσης του ιού υπό την προϋπόθεση η έναρξη της συγκεκριμένης θεραπευτικής μεθόδου να γίνει άμεσα. Τουλάχιστον εντός 72 ωρών από την εμφάνιση του χαρακτηριστικού εξανθήματος.

Ιατρική Ακριβείας  

Η Ιατρική Επιστήμη, μετά την αποκωδικοποίηση του ανθρώπινου DNA και τη διενέργεια Γονιδιακών Εξετάσεων, έχει αλλάξει σελίδα. Πλέον, σε κλινικό επίπεδο, μπορούμε να γνωρίζουμε με ακρίβεια το βαθμό προδιάθεσης ή τα αίτια έκφρασης οποιασδήποτε βιοχημικής εκτροπής (νοσηρότητας).

Η Ιατρική Ακριβείας αποτελείται από τρία στάδια.

Το πρώτο αφορά στη διενέργεια Γονιδιακών Εξετάσεων (Εξετάσεις DNA) ή και Ειδικών Μεταβολικών Εξετάσεων.

Μέσω της διενέργειας Γονιδιακών Τεστ, αναλύονται πολυμορφισμοί (SNPs) και γονιδιακές παραλλαγές στα γονίδια που έχει αποδειχθεί, έπειτα από επισταμένη έρευνα ετών, ότι σχετίζονται με το εκάστοτε νόσημα. Έτσι, ανιχνεύονται:

• Η προδιάθεση των ατόμων να εμφανίσουν κάποια νόσο, μετέπειτα στη ζωή τους
• Οι ακριβείς μηχανισμοί έκφρασης του εκάστοτε νοσήματος, όταν αυτό έχει ήδη εκφραστεί

Η ανάλυση πραγματοποιείται με δείγμα σάλιου και διενεργείται μία φορά στη ζωή του ατόμου. Τα αποτελέσματα ισχύουν εφ’ όρου ζωής.

Το δεύτερο στάδιο σχετίζεται με τη «μετάφραση» (μεταφραστική ιατρική), με την ερμηνεία δηλαδή των αποτελεσμάτων. Η γνώση της γενετικής προδιάθεσης του καθενός να εμφανίσει κάποια νόσο καθιστά εφικτή την εκπόνηση ενός κατάλληλου θεραπευτικού πλάνου, που αποβλέπει στην πρόληψη της εμφάνισης της ασθένειας.

Ομοιοτρόπως, η αποκωδικοποίηση των πραγματικών αιτιών της εκάστοτε πάθησης συμβάλλει στην αποτελεσματική, πλήρως στοχευμένη θεραπευτική αντιμετώπιση της, μέσω της εκπόνησης Αυστηρά Εξατομικευμένων Θεραπευτικών Σχημάτων.

Το τρίτο και τελευταίο βήμα αφορά πλέον στην αυστηρά εξατομικευμένη θεραπευτική κατεύθυνση.

Στη Σύγχρονη Ιατρική Πραγματικότητα, στην εποχή της Ιατρικής Ακριβείας, όλες οι προηγούμενες μεθοδολογίες, που βασίζονταν σε γενικευμένα θεραπευτικά σχήματα (το ίδιο για όλους), θεωρούνται παρωχημένες.

Με τη βοήθεια του Γονιδιακού Ελέγχου, ανευρίσκονται οι καταλληλότερες θεραπευτικές ουσίες για κάθε άτομο, δηλαδή οι ουσίες στις οποίες ανταποκρίνεται καλύτερα ο κάθε οργανισμός. Έτσι, ο ασθενής δεν πειραματίζεται, μέχρις ότου να μπορέσει να βρει τη σωστή αγωγή για την περίπτωση του.

Οι ασθενείς μπορούν πλέον να λαμβάνουν Ακριβείς Θεραπείες. Οι θεραπείες αυτές έχουν πολλαπλά οφέλη και πλεονεκτήματα, καθώς:

• Προσφέρουν καλύτερα αποτελέσματα όσον αφορά στην ίαση. Άρα, το θεραπευτικό όφελος των ασθενών μεγιστοποιείται.
• Περιορίζουν το χρόνο αποθεραπείας.
• Μειώνουν τις περιττές ταλαιπωρίες και δαπάνες σε σχέση με τα θεραπευτικά σχήματα του παρελθόντος.

Αυτές οι Αυστηρά Εξατομικευμένες Θεραπευτικές Αγωγές μπορούν να προταθούν σε συνεργασία με τις εμπλεκόμενες Ιατρικές Ειδικότητες, λαμβάνοντας υπόψιν πληθώρα δεδομένων, όπως τις ακριβείς αναλύσεις, το πλήρες επιγενετικό ιστορικό, την πιθανή ύπαρξη υποκείμενων νοσημάτων, το φύλο, την ηλικία του ασθενούς, τις διατροφικές συνήθειες και πολλούς άλλους παράγοντες.

Η ποιότητα ζωής των ασθενών που υπόκεινται σε αυτού του είδους τις θεραπευτικές αγωγές βελτιώνεται, ο οργανισμός τους επαναρρυθμίζεται, ενισχύονται τα σωματικά και κατ’ επέκταση τα ψυχικά τους αποθέματα και μάλιστα μετά το πέρας της θεραπείας, μειώνονται οι όποιες πιθανότητες υποτροπής της νόσου.

Έτσι, μεγιστοποιείται το θεραπευτικό όφελος των ασθενών και ταυτοχρόνως περιορίζονται στο ελάχιστο οι περιττές ταλαιπωρίες και δαπάνες θεραπείας.

Έρπης Ζωστήρ – Η Σύγχρονη Ιατρική Αντιμετώπιση

Η σύγχρονη Ιατρική προσέγγιση, που ερευνά τις πραγματικές αιτίες του Έρπητος Ζωστήρα, εστιάζει στη βελτίωση της υγείας και στην αύξηση της ποιότητας ζωής των ασθενών. Χρησιμοποιεί τις πιο σύγχρονες θεραπείες και πρωτόκολλα και διαφοροποιείται ως προς την προσέγγιση στα εξής:

Διάγνωση

Ο ασθενής συμπληρώνει  ένα πλήρες επιγενετικό ιατρικό ιστορικό, το οποίο εξετάζει το σύνολο των παραγόντων που ενοχοποιούνται ο καθένας ξεχωριστά ή σε συνδυασμό μεταξύ τους για την εμφάνιση του Έρπητος Ζωστήρος. Επιπλέον, πραγματοποιούνται ακριβείς μοριακές και γονιδιακές εξετάσεις, μέσω των οποίων ανευρίσκονται τα αίτια που προκαλούν τον Έρπητα Ζωστήρα, σε επίπεδο κυττάρου και γονιδίου.

Θεραπευτική Αντιμετώπιση – Ιατρική Ακριβείας

Βάσει των ευρημάτων, διαμορφώνονται αποκλειστικά εξατομικευμένες αγωγές (Personalized Medicine) που αντιμετωπίζουν και αποκαθιστούν τα αίτια που προκαλούν τη νόσο. Η αντιμετώπιση, δηλαδή, είναι αιτιολογική και όχι συμπτωματική.

Παρακολούθηση

Η πορεία της νόσου εξετάζεται σε μηνιαία βάση και οι αγωγές παραμετροποιούνται με γνώμονα το σύνολο των συμπτωμάτων και άλλων βιοχημικών δεικτών. Έτσι, βελτιστοποιείται ο χρόνος θεραπείας και επιτυγχάνεται το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Καταλυτικό ρόλο στην αιτιολογική αυτή προσέγγιση και αντιμετώπιση του Έρπητος Ζωστήρος παίζει η συμμόρφωση του ασθενούς στη θεραπευτική αγωγή. Χρειάζεται πειθαρχία και αυστηρή τήρηση του εκάστοτε εξατομικευμένου ιατρικού πρωτοκόλλου, καθώς και του συνόλου των οδηγιών που θα λαμβάνει από την Ιατρική Ομάδα.