Τι είναι ο Έρπης
Ο έρπης (HSV) αποτελεί μια από τις πιο κοινές ιογενείς λοιμώξεις που εμφανίζεται αρκετά συχνά λόγω του υποτροπιάζοντος και λανθάνοντος χαρακτήρα του και συναντάται σε δύο τύπους, στον HSV -1 και στον HSV -2. Οι δύο αυτοί τύποι μεταδίδονται εύκολα και προκαλούν ανά τακτά χρονικά διαστήματα την εμφάνιση μικρών φουσκαλών, οι οποίες σπάνε, προκειμένου να δημιουργηθούν ανοιχτές πληγές.
Στον HSV -1 εμφανίζονται φουσκάλες γύρω από τη στοματική κοιλότητα και το στόμα, ενώ ο HSV -2 συνήθως ευθύνεται για τη δημιουργία φουσκαλών γύρω από την περιοχή των γεννητικών οργάνων. Εντούτοις, δεν αποκλείεται η πιθανότητα πρόκλησης μολύνσεων από τις δύο μορφές του ιού στην περιοχή του προσώπου ή των γεννητικών οργάνων.
Χαρακτηριστικό γνώρισμα όλων των ιών της ομάδας του έρπητα αποτελεί το γεγονός ότι κατόπιν της υποχώρησης της αρχικής λοίμωξης, δεν εκριζώνονται από τον ανθρώπινο οργανισμό. Αντιθέτως, παραμένουν σε λανθάνουσα κατάσταση, με επακόλουθο την ενδεχόμενη ενεργοποίηση τους στο μέλλον και την πρόκληση υποτροπιάζουσας πάθησης.
Πώς εκδηλώνεται ο Έρπης σε γυναίκες και άνδρες
Στις γυναίκες, η βασική μόλυνση εμφανίζεται με τη μορφή οξείας αιδοιοκολπίτιδας και εκδηλώνεται ενίοτε με οίδημα και πυρετό, ενώ στους άνδρες ο έρπης είναι περισσότερο ανώδυνος και τα συμπτώματα εκδηλώνονται με τη μορφή βαλανίτιδας. Αν δε χορηγηθεί κάποια θεραπεία, ο έρπης εξαλείφεται σε 10 έως 20 ημέρες.
Σε ποια σημεία του σώματος εκδηλώνεται ο Έρπης
Δερματικές αλλοιώσεις που προκύπτουν από τον έρπη μπορεί να αναπτυχθούν σε όλα τα σημεία του δέρματος, κυρίως, όμως, στο χέρι και στα δάκτυλα. Επίσης, στην περιοχή των ματιών με τη μορφή βλεφαρίτιδας ή κερατίτιδας, καταστάσεις που μπορεί να οδηγήσουν ακόμη και σε απώλεια όρασης.
Πότε εμφανίζονται οι πρώτες ενδείξεις του Έρπητα
Αφού ο ανθρώπινος οργανισμός προσβληθεί από τον ιό, οι αρχικές ενδείξεις εμφανίζονται συνήθως μέσα σε χρονικό διάστημα εντός μίας έως δύο εβδομάδων. Το εξάνθημα που προκαλεί ο επιχείλιος έρπης έχει διάρκεια 7 έως 10 ημερών και στη συνέχεια εξαλείφεται. Σε περίπτωση εμφάνισης επαναλαμβανόμενων μολύνσεων, τα δερματικά εξανθήματα αναπτύσσονται στο ίδιο σημείο που εκδηλώθηκε την πρώτη φορά ο ιός ή πλησίον σε αυτό.
Έρπης και Κλινικά συμπτώματα
Όταν ο οργανισμός του ανθρώπου προσβληθεί από τον ιό HSV, σταδιακά αρχίζει να καταβάλλεται από πρωτοβάθμια λοίμωξη, τα συμπτώματα της οποίας εμφανίζονται 5-7 ημέρες έπειτα από τη μόλυνση. Όταν ο έρπης εκδηλωθεί στο στόμα ή στο πρόσωπο, αποκτά τη μορφή οξείας στοματίτιδας, η οποία είναι εξαιρετικά επώδυνη. Ωστόσο, καταπολεμείται σε 7 έως 10 ημέρες.
Τα εξανθήματα εντοπίζονται κυρίως στα χείλη, στα ούλα, στη γλώσσα, στον ουρανίσκο ή στο φάρυγγα και πολύ συχνά οι δερματικές βλάβες εμφανίζονται ομαδοποιημένες και λαμβάνουν τη μορφή κυστιδίων, ενώ παρατηρείται και υψηλός πυρετός. Η αναπνοή γίνεται αποκρουστική, το άτομο εμφανίζει υπερβολική σιελόρροια και υφίσταται το ενδεχόμενο πρόκλησης τραχηλικής λεμφαδενοπάθειας.
Κατά τη διαδικασία ρήξης των κυστιδίων, επέρχονται επώδυνα έλκη, με αποτέλεσμα να καθίσταται δυσχερής η διαδικασία κατάποσης της τροφής. Στα γεννητικά όργανα, οι βλάβες (φλύκταινες και έλκη) εκδηλώνονται στους μηρούς, τους γλουτούς και τον πρωκτό.
Τρόποι μετάδοσης της μόλυνσης
Μεταδίδονται από μολυσμένα σε ευαίσθητα άτομα μέσω της σωματικής επαφής, η οποία επιτρέπει την είσοδο του ιού δια των βλεννογόνων ή εκδορών του δέρματος. Ταυτόχρονα, ο ιός μπορεί να μεταδοθεί μέσω της άμεσης επαφής με τη φυσαλίδα του εξανθήματος, με τα δάκρυα, το σάλιο και με τις εκκρίσεις των γεννητικών οργάνων. Εφόσον, μάλιστα, οι πληγές είναι ανοιχτές, καθίσταται ακόμα ευκολότερη η εξάπλωση του ιού.
Επιπλέον, υφίσταται το ενδεχόμενο μετάδοσης του ιού από ανθρώπους που έχουν προσβληθεί από αυτόν, ακόμη κι όταν δεν παρουσιάζουν σημεία ή συμπτώματα. Η κατάσταση αυτή προκύπτει από το γεγονός ότι ο ιός του έρπητα παραμένει στα κύτταρα του δέρματος των χειλιών σε άτομα που υπέστησαν μια πρώτη λοίμωξη.
Ο HSV -2 αποτελεί συχνά μια σεξουαλικώς μεταδιδόμενη ασθένεια, όμως από τον HSV -1 μπορεί, επίσης, να μολυνθεί ο οργανισμός κατά τη διάρκεια του στοματικού έρωτα και να βρεθεί στη γεννητική περιοχή. Δεν αποκλείεται μάλιστα η πιθανότητα εμφάνισης λοίμωξης των γεννητικών οργάνων από τον HSV1, κατά τη διαδικασία της σεξουαλικής επαφής.
Υποτροπές του Έρπητα
Ως υποτροπή περιγράφεται η κατάσταση κατά την οποία επανεμφανίζονται τα συμπτώματα της πρωτογενούς λοίμωξης συνήθως στις ίδιες περιοχές, όμως η επούλωση επιτυγχάνεται ταχύτερα. Παρουσιάζονται συμπτώματα, όπως αίσθημα καύσου, ερυθρότητα και μούδιασμα στις προσβαλλόμενες περιοχές του σώματος.
Ειδικότερα, στο στόμα εμφανίζονται τα γνωστά εξανθήματα στα χείλη, δίχως να αποκλείεται το ενδεχόμενο ανάπτυξης βλαβών στη μύτη ή τα μάγουλα. Ταυτόχρονα, όταν σημειώνεται υποτροπή του ιού, εμφανίζονται βλάβες στην περιοχή των ματιών με τη μορφή βλεφαρίτιδας ή κερατίτιδας, γεγονός που μπορεί να επιφέρει ακόμα και την απώλεια της όρασης.
Αιτιολογικοί παράγοντες εμφάνισης υποτροπών
Η καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος αποτελεί το βασικότερο παράγοντα που συμβάλλει στην επαναδραστηριοποίηση των υποτροπών. Ωστόσο, υπάρχουν κι άλλες παράμετροι που ευνοούν την επανεμφάνιση του ιού, όπως οι εμπύρετες λοιμώξεις, το άγχος, η έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία και η κόπωση. Παράλληλα, οι ορμονικές διαταραχές και τα τοπικά τραύματα μπορούν να οδηγήσουν στην επανεμφάνιση του ιού HSV.
Οι πιο συχνές ασθένειες που προκαλούνται από τον ιό HSV
Ανεμοβλογιά – Έρπης ζωστήρος (HHV-3)
Η ανεμοβλογιά και ο έρπης ζωστήρ οφείλονται στον ίδιο ερπητοϊό. Γι’ αυτό και συνήθως ο συγκεκριμένος ιός αναφέρεται ως VZV (Varicella-Zoster Virus).
Η ανεμοβλογιά αποτελεί μία ήπια νόσο, που προσβάλλει, κυρίως, τα άτομα παιδικής ηλικίας. Ωστόσο, είναι εξαιρετικά μεταδοτική. Το άτομο που μολύνεται από τον ερπητοϊό εμφανίζει εξανθήματα. Η ανεμοβλογιά μπορεί να προκαλέσει δυσάρεστα συμπτώματα, όταν εκδηλώνεται στους ενήλικες. Ενώ ενδέχεται να σημειωθούν σοβαρές επιπλοκές, όταν ο ιός του έρπητα μολύνει τις εγκύους.
Ο έρπης ζωστήρ πρόκειται για την κλινική εκδήλωση της υποτροπής της λοίμωξης με τον VZV. Εκδηλώνεται με αλλοιώσεις του δέρματος σε συγκεκριμένο για κάθε άτομο σημείο του σώματος.
Ιός Epstein-Barr (HHV-4)
Ο ιός Epstein-Barr (EBV) είναι γνωστός και ιός της λοιμώδους μονοπυρήνωσης, διότι επιφέρει, μεταξύ άλλων, την εμφάνιση της συγκεκριμένης νόσου. Ο ιός EBV μεταδίδεται μέσω της σιέλου, γι’ αυτό και παρατηρείται αρκετά συχνά σε πολλά άτομα. Έναν επιπλέον τρόπο μετάδοσης του συγκεκριμένου ιού αποτελεί το φιλί, γι’ αυτό και η νόσος συχνά αναφέρεται ως “νόσος του φιλιού”.
Ο ιός EBV προσβάλλει τα Β-λεμφοκύτταρα κι έχει συσχετισθεί με την ανάπτυξη κακοηθών βλαβών. Πιο συγκεκριμένα, έχει συνδεθεί με την ανάπτυξη του ρινοφαρυγγικού καρκινώματος, με το λέμφωμα Burkitt, τη νόσο του Hodgkin, τη λεμφοϋπερπλαστική νόσο, καθώς και με κακοήθεις παθήσεις σε ασθενείς που νοσούν με AIDS.
Κυτταρομεγαλοϊός (HHV-5)
Ο κυτταρομεγαλοϊός (CMV) θεωρείται ένα παράσιτο του ανθρώπου που χαρακτηρίζεται από τη δυνατότητα βιολογικής προσαρμογής. Καθίσταται εύκολη η μετάδοση του διά μέσου της μετάγγισης αίματος και της μεταμόσχευσης οργάνων. Επίσης, μπορεί να μεταδοθεί ενδομητρίως στο έμβρυο, περιγεννητικώς κατά τη διάρκεια του τοκετού και μετά από τη γέννηση στο νεογνό.
Ανθρώπινοι ερπητοϊοί 6 και 7 (HHV-6 και HHV-7)
Οι ιοί HHV-6 και HHV-7 αποτελούν αιτιολογικούς παράγοντες εμφάνισης πυρετού κατά την παιδική ηλικία. Ένας πυρετός που διαρκεί για 3-4 ημέρες και εκδηλώνεται με εξανθήματα στο πρόσωπο και το σώμα. Είναι γνωστός ως “παιδική ερυθρά” ή «βρεφική ροδάνθη».
Ερπητοϊός σχετιζόμενος με το σάρκωμα Kaposi (HHV-8)
Ο ανθρώπινος ερπητοϊός 8 προκαλεί το σάρκωμα Kaposi, μία σοβαρή πάθηση που προσβάλλει κυρίως τους ηλικιωμένους και τους πάσχοντες από AIDS. Αρκετές φορές, μάλιστα, υπάρχει συσχέτιση του HHV-8 και με άλλες σπάνιες νεοπλασματικές παθήσεις.
Επιχείλιος έρπης
Ο επιχείλιος έρπης πρόκειται για μια ήπια διαταραχή του ανθρώπινου οργανισμού και αποτελεί υποτροπή της λοίμωξης από τον απλό ερπητοϊό. Το έντονο άγχος πυροδοτεί την επανεμφάνιση του ιού. Στο χείλος του ατόμου εκδηλώνεται ερυθρότητα και κατόπιν εμφανίζεται ένα χαρακτηριστικό εξάνθημα, το οποίο έχει διάρκεια περίπου 12 ωρών. Ο κύκλος της νόσου διαρκεί 5-12 ημέρες, έως ότου επέλθει η ίαση.
Έρπης των Γεννητικών Οργάνων
Ο έρπης των γεννητικών οργάνων αποτελεί μία ιογενή νόσο. H οποία προσβάλλει το δέρμα ή τις βλεννογόνους μεμβράνες των γεννητικών οργάνων και εμφανίζεται πιο συχνά στις γυναίκες από ό,τι στους άνδρες. Ο έρπης των γεννητικών οργάνων HSV-2 μεταδίδεται με την επαφή με τη βλάβη ή με το ορώδες υλικό από τις φυσαλίδες. Η μετάδοση του έρπητα των γεννητικών οργάνων καθίσταται εύκολη ακόμα κι όταν δεν παρατηρούνται κλινικές εκδηλώσεις της λοίμωξης. Γεγονός που οφείλεται σε ασυμπτωματική απόπτωση του ιού.
Χαρακτηριστικό γνώρισμα του ιού αποτελεί το γεγονός ότι αυτός παραμένει για πάντα στον οργανισμό. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, αυξάνεται η πιθανότητα επαναδραστηριοποίησης του ιού. Όταν το ανοσοποιητικό σύστημα είναι αποδυναμωμένο, και υπάρχει το ενδεχόμενο πρόκλησης ενός ακόμη επεισοδίου της νόσου (αναζωπύρωση). Προτού προκύψει η αναζωπύρωση, το άτομο που νοσεί αισθάνεται τσιμπήματα ή κάψιμο στο σημείο όπου πρόκειται να εκδηλωθούν οι φυσαλίδες. Μπορεί να επέλθουν μόνιμες βλάβες στην περιγεννητική περιοχή από τον ιό HSV-2. Επομένως, γίνεται αντιληπτό ότι οποιαδήποτε αρχικά καλοήθης κατάσταση μπορεί να αντιστραφεί. Ως απόρροια της χρονιότητας της φλεγμονής.
Θεραπευτικά Πρωτόκολλα
Η θεραπευτική αντιμετώπιση του επιχείλιου έρπητα συνίσταται στη χορήγηση αντι-ιικών φαρμάκων και σε υποτροπιάζοντα επιχείλιο έρπη, η λήψη βαλακικλοβίρης βοηθάει αρκετά στην εξάλειψη των συμπτωμάτων. Ωστόσο, δε μεριμνά να επιτύχει μια θεραπεία αυτού επί των έσω. Στη συμβατική ιατρική, οι γιατροί προσπαθούν μονάχα να μειώσουν τα δυσάρεστα συμπτώματα των ασθενειών, μέσω της χορήγησης φαρμάκων.
Ο ρόλος του ιατρού περιορίζεται συχνά στη διαχείριση της φαρμακευτικής αγωγής κι όχι στην επίτευξη της υγείας του ασθενούς. Τα συνταγογραφούμενα φάρμακα, όμως, επιφέρουν ανεπιθύμητες παρενέργειες, με αποτέλεσμα να προκύπτουν περαιτέρω προβλήματα στο σώμα του ασθενούς.
Ενίσχυση του Ανοσοποιητικού Συστήματος
Το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού παίζει πρωτεύοντα ρόλο στην εμφάνιση Ιογενών Λοιμώξεων. Όταν οι άμυνες του οργανισμού εξασθενούν, το σώμα μας έχει προδιάθεση να εμφανίσει μία σειρά από διάφορα προβλήματα υγείας. Αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι το ανοσοποιητικό σύστημα έχει την ικανότητα να κινητοποιεί όλους τους αμυντικούς μηχανισμούς, ώστε να εμποδίσει τον πολλαπλασιασμό του ιού. Όταν όμως το ανοσοποιητικό σύστημα είναι ισχυρό, τότε οποιαδήποτε φλεγμονή καταστέλλεται και σπάνια παρατηρούνται υποτροπές. Επομένως, η ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος είναι φλέγον και ουσιαστικό ζήτημα.
Πλέον υπάρχουν εξειδικευμένες εξετάσεις οι οποίες φωτογραφίζουν με ακρίβεια την κατάσταση του ανοσοποιητικού μας συστήματος. Η ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος κάθε ασθενούς, η οποία μπορεί να συστηθεί ακόμη και όταν υπάρχει υποψία μόλυνσης, επιτυγχάνεται με τη χορήγηση μείγματος (blend) μικροθρεπτικών συστατικών, μέσω του οποίου επιτυγχάνεται άμεσα η ενδυνάμωση της άμυνας του οργανισμού.
