Τι είναι η Μολυσματική Τέρμινθος
Η μολυσματική τέρμινθος αποτελεί μια συχνή, μεταδοτική δερματοπάθεια. Πρόκειται για μία καλοήθη ιογενή λοίμωξη του δέρματος και των βλεννογόνων, που οφείλεται στον ιό Molluscum Contagiosum, κι εμφανίζεται στο ανώτερο στρώμα της επιδερμίδας με χαρακτηριστικές δερματικές αλλοιώσεις.
Υπάρχουν τέσσερις τύποι του ιού: MCV-1, MCV-2, MCV-3 και MCV-4. Ο πιο συχνός εξ αυτών είναι ο ιός MCV-1, ενώ ο MCV-2 εντοπίζεται συχνότερα σε ενήλικες κι αποτελεί σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα. Η λοίμωξη μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας, κυρίως όμως προσβάλλει τα παιδιά από 1 ως 10 ετών, τους σεξουαλικά ενεργούς ενήλικες και όσους έχουν αποδυναμωμένο ανοσοποιητικό σύστημα.
Σημεία εμφάνισης δερματικών βλαβών
Οι δερματικές βλάβες που προκαλεί η Μολυσματική Τέρμινθος μπορούν να εντοπιστούν στο πρόσωπο και τον κορμό, όταν η λοίμωξη προσβάλλει τα παιδιά. Οι αλλοιώσεις της μολυσματικής τερμίνθου στους ενήλικες εμφανίζονται ως σπυράκια στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, στα εσωτερικά των μηρών, στην περιοχή του πρωκτού και στην κοιλιά.
Συμπτώματα Μολυσματικής Τερμίνθου
Η μολυσματική τέρμινθος εκδηλώνεται ως ερεθισμός του δέρματος με μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Κλινικά, οι τυπικές βλάβες έχουν συνήθως μικρή διάμετρο (2-6mm) και κυμαίνονται σε αριθμό μεταξύ 10-20 σε υγιή άτομα. Ωστόσο, μπορεί να επέλθει ραγδαία αύξηση των βλαβών σε άτομα με ανίσχυρο ανοσοποιητικό σύστημα. Είναι στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες με ομφαλωτό κέντρο, στις οποίες εμπεριέχεται ένα παχύρρευστο υλικό, το σωμάτιο της τερμίνθου. Πολλές φορές, μάλιστα, η μολυσματική τέρμινθος συγχέεται με τη µυρµηγκιά ή τον σταφυλόκοκκο.
Τα σπυράκια της μολυσματικής τερμίνθου συνήθως δεν επιφέρουν πόνο, εκτός αν προκληθεί μόλυνση ή παρουσιαστεί φλεγμονή. Συχνά, μπορεί να επέλθει κνησμός. Ενδέχεται, παράλληλα, στο κέντρο τους να παρουσιάσουν και μικρή αιμορραγία. Εάν, μάλιστα, προκληθεί εξαγωγή του σωματίου της τερμίνθου, αναβλύζει τοπικά αίμα, που τροφοδοτεί την ιογενή αποικία. Σε ποσοστό 10% των περιπτώσεων, είναι πολύ πιθανή η εμφάνιση εκζέματος πέριξ των αλλοιώσεων. Οι άνθρωποι με ατοπική δερματίτιδα ενέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να προσβληθούν από τον ιό, εξαιτίας των μικροσκοπικών αμυχών που εντοπίζονται στην επιδερμίδα τους.
Ο χρόνος επώασης, δηλαδή το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί από τη μόλυνση μέχρι την εκδήλωση των κλινικών βλαβών, κυμαίνεται κατά μέσο όρο από 2 έως 7 εβδομάδες, δεν αποκλείεται, ωστόσο, να είναι μεγαλύτερος. Μέσα σε 6-9 µήνες οι βλατίδες υποχωρούν, επιτυγχάνεται δηλαδή αυτοΐαση. Σε αντίθεση με άλλους ιούς του δέρματος, που ενδέχεται να παραμείνουν σε λανθάνουσα κατάσταση στον ανθρώπινο οργανισμό και να υποτροπιάσουν στο μέλλον, ο ιός της τερμίνθου εκριζώνεται αποτελεσματικά με συστηματική θεραπεία.