Ψώρα

Τι είναι η Ψώρα

Η ψώρα αποτελεί μία αρκετά συχνή μεταδοτική λοίμωξη κατά την οποία προκαλείται επίπονος κνησμός και αναπτύσσονται εξανθήματα στην επιφάνεια του δέρματος. Προκαλείται από το ακάρι της ψώρας, ένα μικροσκοπικό παράσιτο που επιβιώνει και αναπαράγεται σε σήραγγες στην κεράτινη στιβάδα και ονομάζεται Sarcoptes scabiei var. Hominis.

Σημεία εμφάνισης Ψώρας

Η ψώρα μπορεί να παρουσιαστεί σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος. Ωστόσο, τα ακάρεα προσβάλλουν συχνότερα τις μεσοδακτύλιες πτυχές, τα πλάγια δακτύλων χειρών, την επιφάνεια των καρπών, την περιοχή γύρω από τους αγκώνες , τη μέση, τις μασχάλες και το δέρμα γύρω από τις θηλές των γυναικών.

Επίσης, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα τα σημάδια της ψώρας να εμφανιστούν στο πρόσωπο, στην κοιλιακή χώρα, στα γεννητικά όργανα, καθώς και στην περιοχή των μηρών και των γλουτών. Στα παιδιά ηλικίας μικρότερης των δυο ετών, προσβάλλονται πιο συχνά οι παλάμες, τα πέλματα, το κεφάλι και τα μάγουλα.

Συμπτώματα Ψώρας

Όταν ένα άτομο μολυνθεί από ψώρα, χρειάζεται αρκετός χρόνος, έως ότου αντιδράσει το σώμα στο ακάρι. Μπορεί, μάλιστα, να παρέλθει χρονικό διάστημα μεταξύ 2 έως 6 εβδομάδων, έως ότου εκδηλωθούν τα συμπτώματα. Ωστόσο, αν το άτομο έχει ήδη μολυνθεί κάποια στιγμή στη ζωή του από το ακάρι της ψώρας και προκύψει η επανεμφάνιση της μόλυνσης, τότε ο κνησμός εκδηλώνεται συνήθως μέσα σε 1-3 ημέρες.

Το μικροσκοπικό άκαρι της ψώρας επιφέρει μια αλλεργική αντίδραση, με αποτέλεσμα να προκαλείται έντονος κνησμός, ιδιαίτερα το βράδυ και μπορεί να είναι τόσο οξύς, ώστε να παραμείνει καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας.

Οι περισσότεροι άνθρωποι παρουσιάζουν εξανθήματα, τα οποία μπορεί να οδηγήσουν στη δημιουργία μικρών εξογκωμάτων στο δέρμα. Οι δερματικές αλλοιώσεις εμφανίζονται με τη μορφή κοκκιώσεων και ενίοτε αναπτύσσονται σπυράκια. Παράλληλα, ενέχει ο κίνδυνος εμφάνισης πληγών, ως συνέπεια του έντονου κνησμού κι ακολούθως μπορεί να προκληθεί μόλυνση.

Οι μορφές της Ψώρας

Η ψώρα διακρίνεται σε ορισμένες μορφές, οι οποίες είναι οι κάτωθι:

Τυπική ψώρα

Πρόκειται για τον πιο κοινό τύπος λοίμωξης, κατά τον οποίο εκδηλώνεται ένα κνησμώδες εξάνθημα κυρίως στα χέρια και στους καρπούς, δίχως να επηρεάζεται το πρόσωπο ή το τριχωτό της κεφαλής.

Οζώδης ψώρα

Παρουσιάζεται με κνησμώδεις, υψωμένες μάζες και προσβάλλει κατά κύριο λόγο τα γεννητικά όργανα, τη βουβωνική περιοχή και τις μασχάλες.

Νορβηγική ψώρα

Πρόκειται για την σοβαρή μορφή της ψώρας, κατά την οποία σχηματίζονται λέπια στην επιφάνεια του δέρματος του ατόμου που προσβάλλεται, καθώς ο συγκεκριμένος τύπος ψώρας περιλαμβάνει πολλά παράσιτα. Η Νορβηγική ψώρα εμφανίζεται συχνότερα σε άτομα που έχουν ανίσχυρο ανοσοποιητικό σύστημα, είτε επειδή πάσχουν από άλλες ασθένειες, είτε λόγω της λήψης ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων.

Ψώρα από ζώα

Η ψώρα προσβάλλει και τα ζώα, ιδιαίτερα τα οικόσιτα, όπως η γάτα και ο σκύλος. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ψώρας που μπορεί να μεταδοθεί από το ζώο στον άνθρωπο είναι η Σαρκοπτική ψώρα. Πρόκειται για μία αρκετά κνησμώδη δερματίτιδα που προσβάλλει τους σκύλους. Προκαλείται από το ακάρι Sarcoptes scabiei var canis και μεταδίδεται πολύ εύκολα.

Το παράσιτο της ψώρας από το οποίο προκαλείται η νόσος στα ζώα είναι διαφορετικό από αυτό που μολύνει τον άνθρωπο. Σε περίπτωση που η ψώρα μεταδοθεί από τα ζώα στον άνθρωπο επιφέρει συμπτώματα, όπως κνησμό και εξάνθημα. Εντούτοις, τα συμπτώματα αυτά υποχωρούν σε διάστημα λίγων ημερών, υπό την προϋπόθεση να ιαθεί ή να απομακρυνθεί το πάσχον ζώο.

Ψώρα – Τρόποι μετάδοσης

Οι συνθήκες συνωστισμού, όπου τα άτομα έρχονται σε στενή σωματική επαφή, αποτελούν ευνοϊκούς παράγοντες εξάπλωσης της ψώρας. Παραδείγματος χάριν, στα παιδιά μεταδίδεται σε χώρους συγχρωτισμού, όπως στο σχολείο. Ενώ στους ενήλικες μπορεί να μεταδοθεί, επίσης, μέσω της σεξουαλικής επαφής. Έναν επιπλέον τρόπο μετάδοσης αποτελεί η επαφή με μολυσμένα αντικείμενα, όπως τα σεντόνια, τα έπιπλα ή τα ενδύματα.

Είναι σημαντικό να διαχωρίσουμε την ψώρα από τη ψωρίαση. Ορισμένα άτομα αποφεύγουν να πλησιάσουν σε πολύ κοντινή απόσταση ασθενείς με Ψωρίαση. Να μοιραστούν μαζί τους διάφορα αντικείμενα, επειδή έχουν την εσφαλμένη εντύπωση ότι η Ψωρίαση μεταδίδεται. Ίσως, στο νου κάποιων η Ψωρίαση συγχέεται με την ψώρα. Λόγω της σχεδόν παρόμοιας προφοράς των δύο αυτών λέξεων. Παρά ταύτα, η Ψωρίαση είναι ένα Αυτοάνοσο νόσημα που προκαλείται από μία υπερδιέγερση του ανοσοποιητικού συστήματος και δεν έχει καμία σχέση με την ψώρα, η οποία μεταδίδεται με μεγάλη ευκολία.

Τα γονίδια μας «μιλάνε» – Γενετικά Τεστ

Τα γονίδια μας «μιλάνε». Ακόμη και το αν θα εμφανίσουμε Ψώρα αποτυπώνεται στα γονίδια μας. Πλέον, χάρη στην αποκωδικοποίηση του DNA, έχει κατανοηθεί τόσο η κληρονόμηση κάποιων χαρακτηριστικών και νόσων, όσο και οι μηχανισμοί έκφρασης των νοσημάτων και αξιολογούνται δεδομένα που παρέχονται μέσω της μέτρησης της έκφρασης των γονιδίων μας.

Σε κάθε πλήρες Skin Panel, αναλύονται 2437 πολυμορφισμοί (SNPs), 860 γονίδια και 136 παθήσεις, σχετιζόμενες με τα Δερματολογικά Νοσήματα και τη γήρανση του δέρματος.

Η ανάλυση πραγματοποιείται με δείγμα σάλιου και διενεργείται μία φορά στη ζωή του ατόμου. Με γνώμονα τα δεδομένα της γενετικής ανάλυσης, μπορεί να προταθεί Αυστηρά Εξατομικευμένη Θεραπευτική Αγωγή (Ιατρική Ακριβείας), σε συνεργασία με τις εμπλεκόμενες Ιατρικές Ειδικότητες. Η Αγωγή αυτή μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη, αλλά και στους μηχανισμούς έκφρασης των Δερματικών Νοσημάτων.

Θεραπευτική αντιμετώπιση της Ψώρας

Η θεραπεία για την ψώρα ενδείκνυται να ξεκινήσει μετά από την αρχική διάγνωση, προκειμένου να αποτραπεί η εξάπλωση των παρασίτων. Η θεραπευτική αντιμετώπιση μπορεί να περιλαμβάνει απαλοιφή της μόλυνσης με τοπική εφαρμογή αντιπαρασιτικών φαρμάκων.

Στα θεραπευτικά πρωτόκολλα για την ψώρα περιλαμβάνεται η επάλειψη ολόκληρου του σώματος με ειδική αντιψωριακή λοσιόν. Η θεραπεία με κρέμα ή λοσιόν που αλείφεται στο δέρμα μπορεί να «σκοτώσει» τα ζωντανά παράσιτα.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να ληφθούν τοπικά ή διά του στόματος θεραπείες, οι οποίες περιέχουν ιβερμεκτίνη ή περμεθρίνη, ανάλογα με την περίπτωση. Πάντως, πιο συχνά εφαρμόζονται παρασιτοκτόνα διαλύματα σε όλη την επιφάνεια του δέρματος.

Αν έπειτα από ενός μηνός θεραπεία δεν υποχωρήσει ο κνησμός, τότε είναι αρκετά πιθανή η υποτροπή της ψώρας. Σε κάθε περίπτωση, χρειάζεται να συμβουλευτούμε το γιατρό μας, ούτως ώστε αυτός να διαμορφώσει την κατάλληλη θεραπεία εξατομικευμένα, προσαρμόζοντας την ανάλογα με το εκάστοτε πρόβλημα και τις ανάγκες του ασθενούς.